Θυρεοειδής Αδένας

Όζοι Θυρεοειδούς Αδένα – Τι Είναι και Πώς Αντιμετωπίζονται

Οι όζοι θυρεοειδούς είναι συχνά ευρήματα κατά τον υπέρηχο τραχήλου και  αποτελούν καλοήθεις ή σπανιότερα κακοήθεις διογκώσεις του θυρεοειδούς αδένα. Συνήθως είναι ασυμπτωματικοί, αλλά μερικές φορές συνοδεύονται από δυσφορία ή ορμονικές διαταραχές.

Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου

Η εμφάνιση όζων σχετίζεται με:

• Έλλειψη ιωδίου
• Κληρονομικότητα
• Αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς (π.χ. θυρεοειδίτιδα Hashimoto)

Συμπτώματα

Οι περισσότεροι όζοι δεν προκαλούν συμπτώματα. Όταν υπάρχουν, ενδέχεται να εμφανιστούν:

• Τοπική πίεση ή δυσφορία στον λαιμό
• Ορατό ή ψηλαφητό μόρφωμα
• Δυσκολία στην κατάποση ή βράχνιασμα
• Διαταραχές του θυρεοειδούς (υπερθυρεοειδισμός ή υποθυρεοειδισμός)

Διάγνωση και Παρακολούθηση

Η διάγνωση στηρίζεται στον υπερηχογραφικό έλεγχο του θυρεοειδούς, τη μέτρηση των ορμονών και, όπου χρειάζεται, σε παρακέντηση (FNA) για κυτταρολογική εξέταση. Σημαντικό είναι να αξιολογείται ο κάθε όζος όχι μόνο με βάση το μέγεθός του αλλά και τη συνολική κλινική εικόνα και ιστορικό του ασθενούς.

Αντιμετώπιση

Η προσέγγιση στη διαχείριση των θυρεοειδικών όζων δεν είναι ποτέ τυποποιημένη. Αξιολογείται προσεκτικά η φύση του όζου, τα συμπτώματα που προκαλεί, η λειτουργία του αδένα αλλά και οι επιθυμίες του ίδιου του ασθενούς. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν πρόκειται για μικρούς, καλοήθεις όζους χωρίς ενοχλήματα, η επιλογή της τακτικής παρακολούθησης με περιοδικό υπερηχογραφικό έλεγχο είναι επαρκής και ασφαλής.

Όταν όμως ο όζος είναι ύποπτος, μεγαλώνει σταδιακά ή προκαλεί πίεση ή ορμονικές διαταραχές, τότε συστήνεται η χειρουργική αφαίρεση. Η επέμβαση σχεδιάζεται με τρόπο ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής και λιγότερο τραυματική, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αισθητική, στη διατήρηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς και στη μετεγχειρητική υποστήριξη του ασθενούς. Η απόφαση λαμβάνεται πάντα μετά από αναλυτική ενημέρωση και συζήτηση, ώστε ο ασθενής να γνωρίζει τι περιμένει σε κάθε στάδιο της θεραπείας του.

Καρκίνος Θυρεοειδούς Αδένα – Έγκαιρη Διάγνωση και Σύγχρονες Θεραπείες

Οι όζοι θυρεοειδούς είναι συχνά ευρήματα κατά τον υπέρηχο τραχήλου και  αποτελούν καλοήθεις ή σπανιότερα κακοήθεις διογκώσεις του θυρεοειδούς αδένα. Συνήθως είναι ασυμπτωματικοί, αλλά μερικές φορές συνοδεύονται από δυσφορία ή ορμονικές διαταραχές.

Διάγνωση και Παρακολούθηση

Η διάγνωση στηρίζεται στον υπερηχογραφικό έλεγχο του θυρεοειδούς, τη μέτρηση των ορμονών και, όπου χρειάζεται, σε παρακέντηση (FNA) για κυτταρολογική εξέταση. Σημαντικό είναι να αξιολογείται ο κάθε όζος όχι μόνο με βάση το μέγεθός του αλλά και τη συνολική κλινική εικόνα και ιστορικό του ασθενούς.

Αντιμετώπιση

Η προσέγγιση στη διαχείριση των θυρεοειδικών όζων δεν είναι ποτέ τυποποιημένη. Αξιολογείται προσεκτικά η φύση του όζου, τα συμπτώματα που προκαλεί, η λειτουργία του αδένα αλλά και οι επιθυμίες του ίδιου του ασθενούς. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν πρόκειται για μικρούς, καλοήθεις όζους χωρίς ενοχλήματα, η επιλογή της τακτικής παρακολούθησης με περιοδικό υπερηχογραφικό έλεγχο είναι επαρκής και ασφαλής.

Όταν όμως ο όζος είναι ύποπτος, μεγαλώνει σταδιακά ή προκαλεί πίεση ή ορμονικές διαταραχές, τότε συστήνεται η χειρουργική αφαίρεση. Η επέμβαση σχεδιάζεται με τρόπο ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής και λιγότερο τραυματική, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αισθητική, στη διατήρηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς και στη μετεγχειρητική υποστήριξη του ασθενούς. Η απόφαση λαμβάνεται πάντα μετά από αναλυτική ενημέρωση και συζήτηση, ώστε ο ασθενής να γνωρίζει τι περιμένει σε κάθε στάδιο της θεραπείας του.

Τι είναι η TOETVA;

Η TOETVA (Transoral Endoscopic Thyroidectomy Vestibular Approach) είναι η πλέον σύγχρονη ενδοσκοπική μέθοδος αφαίρεσης του θυρεοειδούς αδένα, που πραγματοποιείται μέσω του στόματος, χωρίς καμία εξωτερική τομή στον τράχηλο. Πρόκειται για τεχνική που συνδυάζει την ασφάλεια της κλασικής θυρεοειδεκτομής με ένα εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, καθώς η επέμβαση γίνεται χωρίς εμφανείς ουλές.

Διάγνωση και Παρακολούθηση

Η διάγνωση στηρίζεται στον υπερηχογραφικό έλεγχο του θυρεοειδούς, τη μέτρηση των ορμονών και, όπου χρειάζεται, σε παρακέντηση (FNA) για κυτταρολογική εξέταση. Σημαντικό είναι να αξιολογείται ο κάθε όζος όχι μόνο με βάση το μέγεθός του αλλά και τη συνολική κλινική εικόνα και ιστορικό του ασθενούς.

Αντιμετώπιση

Η προσέγγιση στη διαχείριση των θυρεοειδικών όζων δεν είναι ποτέ τυποποιημένη. Αξιολογείται προσεκτικά η φύση του όζου, τα συμπτώματα που προκαλεί, η λειτουργία του αδένα αλλά και οι επιθυμίες του ίδιου του ασθενούς. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν πρόκειται για μικρούς, καλοήθεις όζους χωρίς ενοχλήματα, η επιλογή της τακτικής παρακολούθησης με περιοδικό υπερηχογραφικό έλεγχο είναι επαρκής και ασφαλής.

Όταν όμως ο όζος είναι ύποπτος, μεγαλώνει σταδιακά ή προκαλεί πίεση ή ορμονικές διαταραχές, τότε συστήνεται η χειρουργική αφαίρεση. Η επέμβαση σχεδιάζεται με τρόπο ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής και λιγότερο τραυματική, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αισθητική, στη διατήρηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς και στη μετεγχειρητική υποστήριξη του ασθενούς. Η απόφαση λαμβάνεται πάντα μετά από αναλυτική ενημέρωση και συζήτηση, ώστε ο ασθενής να γνωρίζει τι περιμένει σε κάθε στάδιο της θεραπείας του.